"Cień Wiatru" - Carlos Ruiz Zafon

Autor: Carlos Ruiz Zafon

Tytuł: Cień Wiatru

Tytuł oryginału: La Sombra del Viento

Wydawnictwo: MUZA S.A

Miejsce i rok wydania: Warszawa 2005

Liczba stron: 520

Moja ocena:  10/10

Pewnego dnia szukając w bibliotece jakiejś ciekawej książki natrafiłam na „Cień Wiatru” Carlosa Ruiza Zafona. Wiele osób polecało mi tego autora twierdząc, że nie pożałuje ani jednej chwili spędzonej z jego tytułami. Zachęcona tymi rekomendacjami zabrałam się za czytanie, i muszę przyznać teraz racje moim znajomym – nie żałuje. „Cień Wiatru” pochłonął mnie w całości, nie umiałam się od niego oderwać. Ten jeden tom rewelacyjne zareklamował  mi twórczość tego katalońskiego pisarza i nie wyobrażam sobie teraz nie przeczytać jego pozostałych tytułów. Jest to powieść o książkach, o tym jak potrafią zagmatwać nasze życie i jak bardzo jedna z nich potrafi być dla nas ważna, uświadamia czym naprawdę jest tzw. „magia książek”.

Głównym bohaterem „Cienia Wiatru” jest Daniel Sempre. Poznajemy go na samym początku jako małego chłopca, idącego z ojcem to pewnego tajemniczego miejsca o nazwie „Cmentarz zakazanych książek”, gdzie Daniel wybiera sobie książkę, którą od dziś będzie musiał się opiekować i która niesamowicie wpłynie na jego życie.

Akcja powieści rozgrywa się w Barcelonie tuż po II Wojnie Światowej. Zafon opisał miasto w sposób bardzo ciekawy, tajemniczy i szczegółowy. Wiele miejsc, książek i postaci z tej książki istnieje lub istniało naprawdę co nadaje książce swoistej magii. Rozbudowana fabuła nie należy do przewidywalnych, autor nieraz zaskakuje niebanalnym rozwojem wypadków i wprowadzaniem co chwila nowych, barwnych postaci.

Czytając „Cień Wiatru” człowiek wchodzi w zupełnie inny świat i pogrąża się w nim aż do ostatniej strony. Niewątpliwym atutem książki jest to, że głównego bohatera poznajemy jako 10-letniego chłopca i w trakcie lektury towarzyszmy mu podczas dorastania, przeżywania miłości, kłótni z ojcem i podejmowania różnych ważnych decyzji. Przeżywamy razem z nim chwile radości i smutku, wzloty i upadki co sprawia, że Daniel staje się nam bardzo bliski.

Polecam tą książkę każdemu kto lubi oderwać się na chwilę i poczytać powieść o niezwykłych wydarzeniach, które spotkały zwykłych ludzi o tym jak jedna książka potrafi zmienić całe życie. I nie tylko ja ale wiele moich znajomych, którzy po przeczytaniu tego tytułu byli nią tak samo zachwyceni jak ja. Po zakończeniu chyba każdy chciałby zafundować sobie wycieczkę do Barcelony i odszukać tych kilka miejsc opisanych w książce i samemu poczuć się trochę jak jej bohater. Na zakończenie dodam tylko, że kontynuacja – „Gra Anioła” jest już na mojej półce i czeka na przeczytanie.